مقایسه استرسورها و شیوه های مقابله در بیماران مبتلا به بیماری های پوستی و افراد بهنجار

هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی استرسورها و شیوه های مقابله در افراد مبتلا به بیماری های پوستی و افراد بهنجار صورت گرفته است.   روش: نوع تحقیق علی- مقایسه ای بوده است. حجم نمونه 100 نفر بیمار و 100 از افراد بهنجار بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از مقیاس راهبردهای مقابله لازاروس(1985) و پرسش نامه رویدادهای زندگی پیکل(1971) استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری  استفاده گردید.  یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که از نظر فراوانی استرسورها بین دو گروه تفاوتی وجود  ندارد، ولی گروه بیمار ارزیابی بالاتری از شدت استرس داشتند. همچنین در شیوه های مقابله تنها در مقابله ارزیابیمجدد مثبت بین دو گروه تفاوت معنادار مشاهده گردید و افراد بهنجار در ارزیابی مثبت مجدد نمرات بالاتری از گروه بیمار کسب کردند. در سایر شیوه های مقابله تفاوت معناداری مشاهده نشد .  نتیجه گیری: یافته های تحقیق می تواند برای برنامه ریزی در حوزه بهداشت روانی و درمان بیماران مبتلا به اختلالات پوست مورد استفاده قرار گیرد.